Fotografowanie ludzi O tworzeniu prawdziwych portretow fotlup, Ksiazki, Bezdroża
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
//-->•Kup książkę•Poleć książkę•Oceń książkę•Księgarnia internetowa•Lubię to! » Nasza społecznośćSPiS treściPodzIęKowAnIASłowo wStęPnewStęP5810Część IPodStawyRozdzIAł 1Trzy akordy i prawdaRozdzIAł 2Mierne lub wspaniałeRozdzIAł 3StylRozdzIAł 4Wytrwałość17232935Część IIoPowiadanieRozdzIAł 5To nie takie prosteRozdzIAł 6Poezja a fotografiaRozdzIAł 7Język, który wyzwalaRozdzIAł 8Wydźwięk43495561Część IIIKontaKtRozdzIAł 9EmpatiaRozdzIAł 10Skieruj aparat na siebieRozdzIAł 11Budowanie relacjiRozdzIAł 12Wyciszenie69758187Część IVĆwiczenie czyni miStrzaRozdzIAł 13Światło a autentyzmRozdzIAł 14Nieostrość a przemijanieRozdzIAł 15Więzi rodzinne951011076 fOtOgrAfOWANIe luDZIKup książkęPoleć książkęRozdzIAł 16Beztroskie lataRozdzIAł 17Ludzie i miejscaRozdzIAł 18Punkt widzeniaRozdzIAł 19Tajemnice kompozycjiRozdzIAł 20ObramowanieRozdzIAł 21Chwytanie życia na gorącoRozdzIAł 22Optymizm i żywotność113119125131137143149Część Vzrób to Po SwojemuRozdzIAł 23Bądź sobąRozdzIAł 24Niepisany kodeks portrecistyRozdzIAł 25Siła charakteruRozdzIAł 26Porządek w chaosieRozdzIAł 27Eklektycznie i ekscentrycznieRozdzIAł 28KatalizatorRozdzIAł 29Zdjęcia, których nie sposób pominąćRozdzIAł 30Wygłodniały aparatRozdzIAł 31Uśmiech157163169175181187193199205zAKończenIeSKoRowIdz210213SPIS treŚCI 7Kup książkęPoleć książkęto nie taKie ProSteMAM fAntAStycznego wuJAo imieniu Jim. Gdy byłem mały, wmówił mii mojemu bratu, że w jego domu, pod schodami, mieszka żywy aligator. Zarównoon, jak i jego synowie (moi kuzyni Steve i Jon) zawsze mieli do zaproponowaniacoś interesującego. To oni nauczyli nas konstruować niezwykłe budowle z klo‑cków Lego, odpalać petardy, skakać do basenu z pełnym przewrotem w przódi zjadać lukier z ciastek. Jeśli chodzi o chłopięce zabawy, byli dla nas mistrzami,których koniecznie chcieliśmy naśladować.Każde ich słowo było dla nas święte. Bo też ich opowieści były na miarę Biblii.Byli wytrawnymi gawędziarzami i bez trudu wywoływali u nas niekontrolowanyśmiech lub trudny do ukrycia strach. Jednak po powrocie do domu, gdy próbo‑waliśmy opowiedzieć którąś z zasłyszanych historii swoim kolegom, nic z tegonie wychodziło. Mimo że odtwarzaliśmy nawet najdrobniejsze szczegóły gawędywuja, w naszych ustach brzmiała banalnie.To właśnie te dziecięce doświadczenia uświadomiły mi, że opowiadanie historiijest formą sztuki, która wymaga specjalnych umiejętności. Przede wszystkimtrzeba zrozumieć, że dobre opowieści składają się z pewnych stałych elementów.Każda historia musi mieć spójną, przekonującą i wzbudzającą zainteresowaniefabułę. Fabuła to nie wszystko, a opisanie jej jest stosunkowo łatwe. W opowia‑daniu występują jeszcze bohaterowie i dzieją się różne wydarzenia. Jednak każdyutalentowany gawędziarz doskonale wie, że samo poskładanie tego wszystkiegorazem nie wystarczy, aby opowieść zabrzmiała autentycznie.Gdyby porównać gawędziarzy z kucharzami, a opowiadanie historii z wy‑piekaniem chleba, to fabuła byłaby tylko głównym składnikiem ciasta. Tym, cosprawia, że fabuła nabiera życia, jest magia kucharza (czyli wuja Jima). Oczywiściepożywką dla tej magii jest narracyjna atrakcyjność fabuły.5poprzednia strona: fotografia jestsztuką decydowania o tym, co należyz kadru wyciąć, a co zostawić, copołączyć, a co przeciwstawić. Ten aktukładania szczegółów służy kompono‑waniu elementów narracjiCanon 5DMii, obiektyw 85 mm, f/6obok: To, co na pierwszy rzut okawygląda jak popołudniowa wycieczkadwóch przyjaciół, w rzeczywistościjest epicką opowieścią o dalekiej po‑dróży po morzach i oceanach. W tejmałej, własnoręcznie zbudowanejłodzi żeglarze przepłynęli setki milmorskich, zmagając się z nieokiełzna‑nymi siłami oceanuCanon 5DMii, obiektyw 50 mm, f/8ĆWICZeNIe 5: tO NIe tAKIe PrOSte 43Kup książkęPoleć książkę
[ Pobierz całość w formacie PDF ]